...το Πάσχα.

...καλησπέρα και χρόνια πολλά σε όλους!Ελπίζω να περάσατε όπως ακριβώς επιθυμούσατε και το Πάσχα που αποτελεί πια παρελθόν ν'αποτελεί μια όμορφη ανάμνηση.
Πάει κι αυτό,σκέφτομαι από χθες...Ξαλάφρωσα η αλήθεια είναι.Είχα ανάγκη να επιστρέψω στη καθημερινότητα μου,στις συνήθειες μου.Τα τελευταία χρόνια είναι λίγο περίεργη τούτη η γιορτή.Δεν τη ζω όπως θα έπρεπε για διάφορους λόγους,μα πιστέψτε με σημαντικούς..Κι έτσι...δεν μοσχομύρισε το σπίτι τσουρέκια,δεν έγινε "μάχη" με τα κόκκινα αυγά,κανείς μας δεν γεύτηκε τη παραδοσιακή μαγειρίτσα και ο οβελίας δεν σουβλίστηκε ποτέ.

Τι έχω να θυμάμαι;

Τα μπουγατσάκια της μαμάς,ζεστά και αχνισμένα σερβιρισμένα με κακάο...Όπως τότε που ήμουν μικρή...

Το Πασχαλιάτικο τραπέζι,ντυμένο στα λευκά και κόκκινα καρό...Κι αυτό το κουνελάκι-χαρτοπετσέτα...Μία παρέλαση από κουνελάκια!

Ένα κτήμα σε απόσταση αναπνοής απ'τη βαβούρα της πόλης μα συγχρόνως απομονωμένο.Οι ιδιοκτήτες καλόκαρδοι φιλόξενοι και μερακλήδες.Αγάπησα αυτές τις παλιές,σιδερένιες καρέκλες.

Καφές με φίλες,στον ίσκιο μιας κληματαριάς...Επιστροφή στη φύση!Μυρωδιά χώματος,αξιοπερίεργοι χρωματισμοί,και ήχοι κάθε λογής.

Πρωτότυπος εορτασμός γενεθλίων...Πού να φανταζόταν η Καλή μου Εμμανουέλα ότι το κεράκι που θα έσβηνε θα ήταν μελισσοκέρι!Ντροπή μας αλλά όλα τα σκεφτήκαμε εκτός από το κερί.Τουλάχιστον βγήκαμε από τη δυσάρεστη θέση.

Μάλλον είναι μόνο αυτά τελικά...Σημαντικά ή ασήμαντα,μεγάλα ή μικρά αποτελούν στιγμές.Δικές μου!Δικές μας!
Εύχομαι τα καλύτερα!Και του χρόνου με υγεία και όπως ο καθένας ονειρεύεται.
Ίσως σε κάποιο νησί...Διαφορετικά!
Να είστε καλά...Σας φιλώ!