καουτσούκ!Η επιστροφή!

...καλησπέρα σε όλους τους φίλους της μπλοκογειτονιάς. Ελπίζω να σας βρίσκω καλά και τα νέα σας να είναι μόνο ευχάριστα.Όμορφη η φάση που περνώ με πολλή δουλειά και διάθεση για δημιουργία...Δεν σταματώ να προσπαθώ και να ονειρεύομαι τη στιγμή που όλα θα είναι έτοιμα και θα μπορώ πια να μοιραστώ μαζί σας το νέο μου ξεκίνημα.
Κόντευα να ξεχάσω το καουτσούκ και το σάλο που έκανε ώσπου μία κοπέλα μου ζήτησε ένα δαχτυλίδι.Για να πω την αλήθεια απόρησα μα λίγη σημασία είχε.Της έφτιαξα ένα με το δικό μου γούστο,ένα που τουλάχιστον δεν μένει απαρατήρητο.

Δεν θα παραλείψω να αναφέρω ότι το αγόρι είχε έμπνευση.Κι όταν το αγόρι έχει έμπνευση απλά κάνω στην άκρη,παρατηρώ,κρυφογελώ κι ευχαριστιέμαι.

Καλτσόνε απ'τα χεράκια του...Το πιο νόστιμο που έχω φάει!
Καλή συνέχεια σε ότι κι αν κάνετε...Να περνάτε πανέμορφα...Σας φιλώ!

το πρώτο nappycake!

...τρέξιμο και αϋπνία! Αϋπνία και τρέξιμο!Ξημερώνει,βραδιάζει και πάλι απ'την αρχή.Η διαδρομή μεγάλη κι ο τερματισμός άπιαστο όνειρο.Ο σκοπός σχεδόν ιερός μα δεν θα σας τον αποκαλύψω ακόμη.
Nappycake!Έχω δει πολλά από δαύτα μα η κατασκευή τους μου ήταν άγνωστη.Σκουλαρίκια,δαχτυλίδια,τσάντες,στέκες,στεφάνια,μπομπονιέρες,διακοσμήσεις...Πολλά καρπούζια σε μία μασχάλη,πού χώρος για άλλο ένα.Όλα αυτά βέβαια μέχρι χθες που μου ζητήθηκε να φτιάξω μία για ένα νεογέννητο αγοράκι.Και το έκανα,και μου άρεσε...

Θέλω να πιστεύω ότι θα αρέσει και σε σας...Ελπίζω να είστε καλά και να ξεκίνησε όμορφα η βδομάδα σας.Μέχρι την επόμενη ανάρτηση,σας φιλώ!

μαλλινάκι για το κρύο...

...κι εκεί που αποφάσισα να μην απέχω από τα δρώμενα και να "φροντίζω" το μπλοκόσπιτο μου,κολλάει ξαφνικά το laptop!Και ποιο!Το καινούργιο μου laptop!
Έκλεισα λοιπόν για ακόμη μία φορά,μία βδομάδα εξαφάνισης.
Ελπίζω να είστε καλά σε όλους τους τομείς,πανέτοιμοι για το Σαββατοκύριακο που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής.
Περάσανε κυριολεκτικά εκατοντάδες ζευγάρια σκουλαρίκια απ'τα χέρια μου και παρ'όλα αυτά διαπίστωσα ότι έχω να κάνω σχετική ανάρτηση κοντά ένα χρόνο...Ακόμη ψάχνω το λόγο και σας παρουσιάζω δύο ζευγάρια φτιαγμένα με μαλλί.Ότι πρέπει δηλαδή για τις μέρες του χειμώνα.

...στη Καβάλα ψιλοβρέχει.Μα έχω πολύ κέφι και κάνω σχέδια για το επόμενο διήμερο.Ελπίζω να μην λογαριάζω χωρίς τον ξενοδόχο!
Να είστε καλά και να περνάτε όμορφα.Σας φιλώ!

περιμένοντας την άνοιξη...

...έχω ξαναπεί ότι ο χειμώνας είναι η αγαπημένη μου εποχή.Χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι δεν αναπολώ την άνοιξη,τις μυρωδιές και τα χρώματα της.Οι θερμοκρασίες πολικές,εγώ κλεισμένη στο καβούκι μου και αν και είναι πολύ νωρίς για να αναφέρεται κανείς στον ερχομό της θα το κάνω.Και θα το κάνω παρουσιάζοντας το παρακάτω στεφάνι που προσωπικά μου φέρνει στο μυαλό αυτή την εποχή.

Ο αέρας έξω είναι παγωμένος...Απαλλαγμένη από υποχρεώσεις τη σημερινή μέρα απολαμβάνω το καφέ μου και κερνώ κέικ με σοκολάτα.

Καλή συνέχεια στη βδομάδα σας...Σας φιλώ!

απολογισμός...

...και κάπου εδώ,τόσο γρήγορα ώστε να μην το καταλάβω οι γιορτές τελείωσαν.Το σπίτι ξεστολίστηκε, τα λαμπάκια διέκοψαν το χορό τους, οι μυρωδιές δεν με συνεπαίρνουν, η χρυσόσκονη εξανεμίστηκε...
Ήταν όμορφες οι γιορτές μου και ακόμη πιο όμορφος ο αποχαιρετισμός του 2012.

 Μελομακάρονα και κουραμπιέδες που φέτος επιτέλους είχαν επιτυχία,γλυκίσματα και μπισκοτάκια...Έπεσε πολλή δουλειά φέτος στη κουζίνα μου!Αγαπημένη στιγμή το φτιάξιμο των παραπάνω μπισκότων.Ζυμάρια,χρώματα,φούρνισμα,ξεφούρνισμα...Κι ένα ξεχωριστό,αγαπημένο πρόσωπο κάπου εκεί,να δίνει ρυθμό και νόημα σε όλα αυτά.

Υπό το φως των κεριών...Συναντήσεις,συζητήσεις,απορίες,σχόλια,αναπολήσεις.Τα πάντα!

 Φτάνω σ'αυτή τη φωτογραφία,κοντοστέκομαι και αναρωτιέμαι πώς να ξεκινήσω...Ποια λόγια θα ήταν άξια να τη συνοδεύσουν.Αγαπημένες, πολύτιμες...Οι φίλες μου,η συντροφιά μου,οι συνοδοιπόροι μου.Τα χρόνια περνούν,οι προτεραιότητες διαφοροποιούνται ,η καθημερινότητα δυσκολεύει,οι υποχρεώσεις αυξάνονται κι εμείς οι ίδιες αλλάζουμε...Αλλάζω!Αλλάζω μα αρκεί ένα βλέμμα και τότε ξέρω...Και τότε θυμάμαι...Και τότε δεν ξεχνώ να είμαι πάντα εκεί.

/

Έχω ταξιδέψει αρκετά μα πρώτη μου φορά παραμονή Πρωτοχρονιάς.Προορισμός, Πήλιο-Μούρεσι! Δεν θα μιλήσω για τις εικόνες που αντίκρισα, τον καθαρό αέρα,την ησυχία, τους ανθρώπους,τα τρεχούμενα νερά,τα πλακόστρωτα,τα αιωνόβια πλατάνια και τόσα άλλα...Θα αναφερθώ στον ξενώνα που φιλοξενήθηκα, που όμοιος του δεν υπάρχει.Πέρασα το κατώφλι του και απ'το πρώτο λεπτό ένιωσα οικεία,φιλόξενα,σαν παλιά γνώριμη...
Αν ποτέ σας βγάλει ο δρόμος προς τα κει σας το συνιστώ!
http://www.adisoneirou.gr

Η αλλαγή του χρόνου με βρήκε κάπου εκεί δίπλα στο τζάκι.Να ελπίζω και να εύχομαι σιωπηλά να είναι καλότυχη,για μένα,για εκείνον,την οικογένεια μου,τους φίλους μου...

Είναι ώρα να ευχηθώ και σε σας...Καλή χρονιά φίλοι μου!Εύχομαι ότι το καλύτερο σε σας και στις οικογένειες σας.Να χαμογελάτε,να περνάτε όμορφα,να είστε αισιόδοξοι και προπάντων μην ξεχνάτε να ονειρεύεστε.
Σας φιλώ!