Δευτέρα 9 Ιουνίου 2014

λίγο ακόμη...

Λίγο ακόμη έμεινε...Λίγη ακόμη υπομονή...Μην δειλιάζεις λίγο πριν το τέλος...
Συχνές κουβέντες,δικές μου προς τον ίδιο μου τον εαυτό.Τον εαυτό που συχνά δειλιάζει,που κάνει λάθη,που κομπιάζει,που χάνει το δρόμο,που απελπίζεται.Κι όλα αυτά τις τελευταίες βδομάδες είναι συχνά.
Δεν μπορώ να πω ότι είμαι άνθρωπος της τελευταίας στιγμής,μα ούτε και το αντίθετο τώρα που το σκέφτομαι.Δεν μπορώ να πω ότι στη ζωή μου δεν έχω πρόγραμμα,μα ούτε και το αντίθετο τώρα που το ξανασκέφτομαι.Αλλά είναι μερικές φορές που από φόβο απομακρύνεσαι από το στόχο,παρεκκλίνεις,προσποιήσε ότι όλα πάνε καλά αν και στην πραγματικότητα η πορεία είναι λάθος.
Κάπως έτσι λοιπόν,νιώθοντας ηττημένη,αηδιασμένη,απογοητευμένη,παραιτήθηκα.Άφησα κόπους χρόνους να πάνε χαμένοι,έκανα καινούργια ξεκινήματα και το "θα" έγινε η αγαπημένη μου κουβέντα.Μέχρι που ο καιρός πέρασε που τα "θα" δεν ήταν αρκετά όταν μία και μόνο κουβέντα με ξύπνησε από το λήθαργο."Είναι το τελευταίο σου εξάμηνο,αν δε φροντίσεις να τελειώσεις διαγράφεσαι γιατί έχεις συμπληρώσει τον απαιτούμενο χρόνο σπουδών".
Τότε ήταν που ξύπνησα,τότε ήταν που άναψα τη μηχανή και έτρεχα με κόκκινο.Μαθήματα δεν χρωστούσα,μια πτυχιακή παλιοεργασία που από χαζομάρα και μόνο ανέβαλλα συνεχώς.Τρέχω με κόκκινο,διαβάζω,αποστηθίζω πηγαινοέρχομαι Λάρισα-Καβάλα,Καβάλα-Λάρισα και αναμένω την ημερομηνία παρουσίασης για να τελειώσουν και επισήμως όλα.


Φορώντας τις αγαπημένες μου και άνετες εσπαντρίλλες,κάτω από ζεστό ήλιο,τρέχω πανικόβλητη να προλάβω.Θα προλάβω;Σκέφτομαι μερικές φορές,και μετά από μερικά λεπτά συνέρχομαι και λέω θα προλάβεις.


Εργασία!Διάβασμα και διάβασμα και ξανά διάβασμα.Στο αυτοκίνητο,στο μπάνιο,στη καφετέρια,στο κρεβάτι.Κάπου εκεί και η ατζέντα με τον μικρό Πρίγκιπα.Γιατί η δουλειά αυξάνει,γιατί είναι μία δημιουργική περίοδος με απαιτήσεις.Κι εγώ δεν μπορώ να το ζήσω 100% από έλλειψη χρόνου και προτεραιοτήτων.
Μα σύντομα θα τελειώσουν όλα!
Βράδιασε κι άλλο ένα ταξίδι επιβάλλεται για την αυριανή μέρα.Καλό βράδυ σε όλους...Σας φιλώ!

Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

ταξίδι στην Αμερική!

"Θα πάω στην Αμερική διακοπές"...Είχε πει πριν μήνες!Το άκουσα και το προσπέρασα πιστεύοντας ότι θα ήταν άλλο ένα σχέδιο ναυαγισμένο στο τέλος.Τόσες και τόσες φορές κάναμε σχέδια που τελικά δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ.
Πέρασε ο καιρός και τελικά αυτή τη φορά το τέλος ήταν άλλο...Εισιτήρια,εύρεση ξενοδοχείων,οδηγοί...Η φίλη μου,συνεργάτης,συνοδοιπόρος,αδερφή ψυχή πάει διακοπές στην Αμερική και είναι ενθουσιασμένη.


Με τη καινούργια της βαλίτσα,στον αγαπημένο της χρωματισμό...Αγχωμένη ιδιαίτερα γιατί το ταξίδι είναι μεγάλο και πώς θ'αντέξει τόσες ώρες μέσα στο αεροπλάνο.Κι αν συμβεί κάτι;


Στεκόμαστε κοντά η μία στην άλλη...Ο τελευταίος διάλογος μη τύχει και ξεχάσουμε τα βασικά.
Τα λόγια μου: Μου άφησες το μπλοκ με τα τιμολόγια;Τι θα γίνει με την μεταφορική;Έχω όλους τους κωδικούς;Τα κλειδιά της αποθήκης τα άφησες;Πότε θα γυρίσεις;
Τα λόγια της: Πονάει το στομάχι μου λίγο.Θα έχει σαμπουάν στο ξενοδοχείο;Πήρα και betadine μαζί μου.Ανυπομονώ για τη διανυκτέρευση στην Κωνσταντινούπολη.Φοβάμαι το αεροπλάνο.
Όπως καταλαβαίνετε άκρη δεν βγάλαμε!


Πρώτος προορισμός η Ξάνθη,δεύτερος η Πόλη,τρίτος το Άμστερνταμ και συνεχίζεται...Τώρα που μιλάμε μάλλον έχει φτάσει...Τελευταία νέα της,"τι έχω πάθει,απ'το άγχος μου μ'έπιασε πονόδοντος".
Αλλά ταξίδεψε,και τώρα που μιλάμε πιθανότατα έχει φτάσει και στον προορισμό της.
Κυριακή σήμερα,νωρίς το πρωί ήρθε στο λογαριασμό μου στο facebook η παρακάτω φωτογραφία.


Την κοιτώ,χαμογελώ...Η μικρή Ζωή με τα σανδάλια που της έφτιαξα.Το αγαπημένο φλόραλ ύφασμα σε ένα ζευγάρι σανδάλια μόλις 23 νούμερο.Κι έτσι έφτιαξε η μέρα μου...
Πραγματικά η βδομάδα που έρχεται με πιέζει ήδη ψυχολογικά και είμαι τρομοκρατημένη.Έχω υποθέσεις που καίνε...Με τσουρουφλίζουν δηλαδή!Για να δούμε τι θα καταφέρουμε.
Καλή βδομάδα φίλοι μου και καλό υπόλοιπο Κυριακής.Σας φιλώ!

Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

με λίγο αστερόσκονη!

...λίγο από εδώ λίγο από εκεί κοντεύει να τελειώσει κι αυτή η βδομάδα,κι όλοι εμείς σε απόσταση αναπνοής από την επίσημη είσοδο του καλοκαιριού.
Το κεφάλι μου γεμάτο πληροφορίες κι ένα μόνιμο άγχος...Μέρα και νύχτα το ίδιο και το ίδιο...Μέχρι και τον ύπνο μου έχω χάσει πράγμα περίεργο για μένα.Για τούτο το θεματάκι θα σας μιλήσω αναλυτικά σε άλλη ανάρτηση ελπίζοντας φυσικά ότι το τέλος θα είναι αίσιο.
Τα μυστήρια,βαπτίσεις και γάμοι ξεκίνησαν εδώ και καιρό κι έτσι αναζητούμε συνεχώς νέες,φρέσκιες ιδέες...
Αγαπήσαμε το παρακάτω ύφασμα και τον αστερόκοσμο!Ιδανικό για αγόρια και κορίτσια...


Σετ λαδιού και διακοσμητικοί φιόγκοι για τη λαμπάδα και όχι μόνο...Ύφασμα,δαντέλα και πολύ αστερόσκονη...Σας αρέσει όσο κι εμάς;
Λίγο πριν τις δώδεκα,ξαπλωμένη στον καναπέ,βλέποντας ελληνική ταινία και τρώγοντας σοκολατάκια...Κάπως έτσι σας χαιρετώ...Καλό βράδυ σε όλους!Σας φιλώ!

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

μετά τα μαστορέματα...

...έχει δύο βδομάδες τώρα που δεν έχω βάλει κάτω πισινό.Είμαι κι εγώ αγύριστο κεφάλι!Πανταχού παρών κι απ'ότι φαίνεται τα πάντα πληρών.
Αν κάτι μ'ευχαριστεί είναι να βοηθώ,να προσφέρω,να αισθάνομαι χρήσιμη.Όχι μόνο στην οικογένεια,στους φίλους, αλλά στον καθέναν.Αυτό έκανα και τις τελευταίες μέρες και να που τελικά δεν άντεξα.Η μέση μου δηλαδή,που πονάει απίστευτα,που κάνει τα πόδια μου να μουδιάζουν,που δεν μου επιτρέπει να ελιχθώ και...και...Και δεν φτάνουν όλα αυτά αύριο έχουμε γάμο.Τον γάμο μιας φίλης.Πρέπει να σταθώ στα πόδια μου,να φροντίσω για τις τελευταίες λεπτομέρειες,να στολιστώ και να στολίσω εκκλησία και δεξίωση.Ακόμη και τώρα που απλά το λέω φαντάζει τεράστιο.Κρέμες,έμπλαστρα,χάπια,θερμοφόρες,όλα με τη σειρά.Κανείς κανένα γιατροσόφι;


Τη βδομάδα που πέρασε συν της άλλης είχαμε μαστορέματα...Μάζωξη της παρέας στο νέο σπίτι της φίλης μας και....επιστράτευση!Βαψίματα,καθάρισμα...Όλοι μαζί,με ενθουσιασμό βάλαμε τα δυνατά μας και μπορεί να μην τελειώσαμε όλα όσα έπρεπε να γίνουν μα μοιραστήκαμε.25 χρόνια τώρα μοιραζόμαστε!


Ανάμεσα σε χρώματα,κουβάδες,πινέλα,σκόνες,χώματα κι ότι συμπεριλαμβάνει μία ανακαίνιση-μετακόμιση μοιραστήκαμε στιγμές.Κι ενώ η μέρα τελείωνε για όλους κουραστικά χαιρετηθήκαμε με ικανοποίηση και μία υπόσχεση ότι αρκεί μία φωνή για να ενωθούμε ξανά και να δημιουργήσουμε.


Φέτος βγήκαμε εκτός προγράμματος.Κι ενώ άλλες φορές απολαμβάναμε ήδη τις ομορφιές και ευωδιές των λουλουδιών στο σπίτι,λόγω καιρού μόλις προχθές φυτέψαμε τα πρώτα.
Αν και "πονεμένη" η διάθεση μου είναι ακμαία...Προετοιμασίες γάμου λοιπόν...Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους...Σας φιλώ!

Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

γούρια παιδικά!

...Καλησπέρα!Το πρωινό με βρήκε σπίτι σήμερα,πράγμα σπάνιο!Και το απόλαυσα...Χουζούρεψα στο κρεβάτι μου και σηκώθηκα λίγο μετά τις 10,έτσι αβίαστα,χωρίς τύψεις.Απόλαυσα τον καφέ μου στο μπαλκόνι,απολαμβάνοντας ταυτόχρονα κάθε είδους θόρυβο,ακόμη και η βουή του δρόμου ηχούσε ευχάριστα στ'αυτιά μου,φρόντισα τα λουλούδια μου και το καινούργιο γιασεμί μου,μίλησα με καλούς φίλους που τελευταία αμέλησα...Όμορφος τρόπος για να ξεκινήσεις την μέρα σου,ειδικά όταν αυτή έχει απαιτήσεις από σένα.
Λίγο πριν φύγω λοιπόν για να "φάω το τόπο" όπως μου αρέσει τελευταία να λέω γεμάτη ενέργεια,μοιράζομαι μαζί σας μια φωτογραφία.


Χειροποίητα γούρια για μικρούς φίλους...Κατάλληλα να δοθούν σαν δώρα σε νεογέννητα...Με τρυφερότητα γεμάτες οι τελευταίες μέρες...
Και κάπως έτσι,πλημμυρισμένη από "ροζ" συναισθήματα σας χαιρετώ...Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους.Σας φιλώ!

Τρίτη 13 Μαΐου 2014

τα 30α γενέθλια!

...30 ετών και 3 ημερών!Αυτή είναι η ηλικία μου σήμερα.Μόλις πριν από 3 ημέρες,στις 10 του Μάη μπήκα επίσημα στο κλαμπ των 30.Αλλά ας τα πάρω με τη σειρά.
Θα ξεκινήσω από τα 10...Τότε που αγωνιούσα να μεγαλώσω και να μπω στο γυμνάσιο.Να μεγαλώσω,να πηγαίνω βόλτα με τις φίλες μου,να πηγαίνω εκδρομές με το σχολείο.Μπήκα στο γυμνάσιο και ξαφνικά αυξήθηκαν οι αγωνίες μου.Να μεγαλώσω,να πάω στο λύκειο.Να βγαίνω μέχρι αργά,να βάζω κραγιόν και μάσκαρα,να ζήσω την πενταήμερη εκδρομή.Μπήκα στο λύκειο.Καινούργια άγχη.Πότε θα μεγαλώσω λίγο ακόμη,να περάσω σε κάποια σχολή να φύγω από το σπίτι,να φοράω κι εγώ τη ταμπέλα της φοιτήτριας.Πάντα βιαζόμουν να μεγαλώσω,χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ζούσα την κάθε ηλικία μου με τα καλά και τα άσχημα της.
Και φτάνει μια μέρα όπως η προχθεσινή...Ξημερώνει,ανοίγω τα μάτια,και ξαπλωμένη ακόμη στο κρεβάτι συνειδητοποιώ ότι έγινα 30.Πανικός,ανησυχία,σφίξιμο...Μα πότε κιόλας έφτασα 30;Και γιατί ως τώρα δεν κατάφερα να υλοποιήσω όλα όσα ονειρευόμουν;Σε 10 χρόνια θα λέω 40.Θα μπορούσε να πει κανείς ότι έζησα τη μισή ζωή μου...Πόσα ακόμη ερωτήματα σχηματίστηκαν εκείνο το πρωινό στο μυαλό μου ούτε που μπορείτε να φανταστείτε.


Μέχρι που το πήρα απόφαση και σηκώθηκα να το ζήσω κι αυτό.Χα!Χα!Φρόντισαν να με θυμηθούν πολλά αγαπημένα πρόσωπα,ένα σωρό ευχές κι άλλα τόσα πειράγματα.Ώσπου,έκπληξη!Αγαπημένο προφιτερόλ με αναμμένα κεράκια έτοιμα να σβήσουν αφού κάνω την ευχή μου.Κι ελπίζω να είναι τυχερά αυτά τα πρώτα - άντα και να δω την επιθυμία μου να εκπληρώνεται.


Μια βόλτα με φίλους και κάτι από καλοκαίρι...Παγωμένα ροφήματα,ελαφρύ ντύσιμο,ένας ήλιος να καίει και μια θάλασσα στα πόδια μας.


Ανάμεσα στα δώρα μου ένα τεράστιο μπουκέτο με τριαντάφυλλα όλων των χρωμάτων που δεν χόρταινα να κοιτώ...Ανεκτίμητα τα δώρα που κρύβουν αγάπη μέσα τους.
Κρατώντας ευλαβικά τα λουλούδια μου,τις πρώτες πρωινές ώρες κι αφού γιόρτασα όπως επιθυμούσα...τα καλύτερα έρχονται!
Να είστε καλά φίλοι μου...Να περνάτε όμορφα!Σας φιλώ!

Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

καλώς ήρθες Μάη...

Μάιος!Ο τρίτος και τελευταίος μήνας της άνοιξης...Ο μήνας που ξεκινάει η ζέστη,που αποχωρίζεσαι τη ζακετούλα σου τo βράδυ,που κάνεις τις πρώτες βουτιές,που απολαμβάνεις τον κρύο σου καφέ σε κάποια παραλία...Που όλα φαίνονται σαν πιο ζωντανά,δραστήρια,κεφάτα και ανέμελα...Και ο μήνας των γενεθλίων μου...Αχ!Σε πέντε μέρες θα σβήσω 30 κεράκια...30 ολόκληρα κεράκια να καίνε μόνο για μένα.Ήδη νιώθω περίεργα,πολύ περίεργα!


Φλυαρώ τόση ώρα..Καλό μήνα σε όλους...Λίγο ακόμη για το καλοκαίρι,κρατάτε γερά!
Αν και ο καιρός δεν θυμίζει Μάιο και μας έχεις διχάσει λίγο προσαρμοζόμαστε και περνάμε καλά.Μας αρέσουν οι βόλτες στην αμμουδιά και τις απολαμβάνουμε.Τρέχουμε πάνω κάτω,βουτάμε δειλά τα πόδια μας στο κρύο ακόμη νερό,παίζουμε με την άμμο,λαχανιάζουμε,λερωνόμαστε,εξαντλούμαστε ώσπου στο τέλος καταλήγουμε κάπως έτσι...

 Μέχρι να ανακτήσουμε δυνάμεις και ξανά από την αρχή!Είναι όμορφα τα απογεύματα μας,όμορφη και η συντροφιά μας και στην επιστροφή τα χέρια μας πάντα γεμάτα.

Πέτρες και θαλασσόξυλα!Ένα σωρό μαζέψαμε στο σπίτι και σύντομα θα αξιοποιηθούν σε διάφορες γωνιές.
Η δουλειά δεν σταματά ποτέ,το ίδιο και οι ιδέες που στροβιλίζουν στο μυαλό μας...Κι αυτή τη φορά ασχοληθήκαμε με τις μικρές φίλες.


Χαριτωμένα κι από μόνα τους,μόλις 21 νούμερο,διακοσμημένα με φλόραλ ύφασμα.Για μικρά ποδαράκια στα πρώτα τους βήματα.
Να είστε καλά...Ευχαριστώ για τις επισκέψεις σας!Καλό μεσημέρι σε όλους...Σας φιλώ!

Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

κολιέ-φιόγκος!

Χαίρετε-χαίρετε!Πρωτομαγιά αύριο και μάλλον όπως θα έλεγε και μία φίλη μου βρίσκεστε σε ευφορία!Σίγουρα έχετε κάνει σχέδια,εγώ δεν τόλμησα να κάνω!Βροχή,βροχή και ξανά βροχή!
Οι τριανταφυλλιές στην αυλίτσα του εργαστηρίου είναι ανθισμένες.


Δίνουν χρώμα και ανοιξιάτικες μυρωδιές...Αγαπάμε την άνοιξη και τις ομορφιές της!
Αγαπάμε και τα αξεσουάρ.Τα ξεχωριστά,όμορφα,κοριτσίστικα και χαριτωμένα αξεσουάρ που εύκολα μας φτιάχνουν το στυλ αλλά και την διάθεση.


Οι φιόγκοι έχουν την τιμητική τους...Τώρα πια τους φορέσαμε και σαν κολιέ και μας άρεσε!Κι εσάς απ'ότι φάνηκε!
Να περάσετε αύριο όπως επιθυμείτε...Σας φιλώ!

Πέμπτη 24 Απριλίου 2014

σανδάλια-νέα σχέδια!

...καθισμένη στο κρεβάτι μου μ'ένα ποτήρι γάλα και πασαλειμμένη με αμυγδαλέλαιο,λίγο πριν κοιμηθώ.Κάπως έτσι κάνω τη σημερινή ανάρτηση.
Μπορεί με τα καλλυντικά να μην έχω καλές σχέσεις μα τελευταία έχω βρει έναν φίλο,σύμμαχο θα έλεγα καλύτερα που απ'ότι φαίνεται κι απ'ότι ακούω έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες.Εννοώ το αμυγδαλέλαιο,το οποίο έχει μικρό κόστος,μπορεί κάποιος να το προμηθευτεί εύκολα και χωρίς κόπο αναζωογονεί την επιδερμίδα φροντίζοντας την.Θα αναρωτιέστε τι μ'έπιασε βραδιάτικα και κάνω λόγο για το αμυγδαλέλαιο,κι άλλα παρόμοια μα είναι που στα 30 μου γνωρίζω σιγά-σιγά τα φυσικά καλλυντικά και είμαι ενθουσιασμένη.
Μια ανάσα πριν τον Μάιο,και παρόλο που ο καιρός δεν λέει να στρώσει ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε τα φετινά σανδάλια.Κάθε χρόνο και καλύτερα νομίζω!Πιστεύω!


Αγαπάμε τα χρώματα και φροντίζουμε να το αποδεικνύουμε σε καθετί που φτιάχνουμε.Το παραπάνω ζευγάρι με ύφασμα φλόραλ και λεπτομέρεια δαντέλας αναζητά ήδη κάτοχο.Και κάτι μου λέει ότι το φετινό καλοκαίρι θα είναι τόσο όμορφο!


Ένα σωρό υλικά σκορπισμένα στο τραπέζι...Πέτρες,μεταλλικά,πέρλες και πολλά πολλά ακόμη,για όλα τα γούστα και τις διαθέσεις.Πυρετός προετοιμασιών!
Άλλη μια βδομάδα φτάνει στο τέλος της και το Σαββατοκύριακο που πλησιάζει είναι απαιτητικό!
Να έχετε ένα όμορφο βράδυ,ένα ακόμη πιο όμορφο Σαββατοκύριακο!Σας φιλώ!

Τρίτη 22 Απριλίου 2014

το σπίτι της γιαγιάς Ελένης...

Μπορεί να μην περνούσαμε συχνά χρόνο μαζί,μπορεί να μην συναντιόμασταν τακτικά μα υπήρξε ένα αγαπημένο πρόσωπο που πάντα θα θυμάμαι.Χαμογελάστη,πάντα πρόσχαρη,περιποιημένη...Αυτό που λέμε ντελικάτη.Γιαγιά της παιδικής,αδερφικής μου φίλης...Η γιαγιά Ελένη.
Έζησε,μεγάλωσε δυο παιδιά και πολλά ευτυχισμένα εγγόνια και περίπου 5 μήνες πριν "έφυγε"...Έτσι απλά όπως "φεύγουν" όλοι...Μόνο που νιώθω πως τούτη η γυναίκα "έφυγε" γεμάτη,πλήρης...
Το μικρό της σπιτάκι,μια παλιά μονοκατοικία με αυλή...Ένα μικρό σαλόνι,μια μικρή κάμαρη και μια αυλή γεμάτη με λεμονιές και τριανταφυλλιές.Αυτό ήταν το σπίτι της γιαγιάς Ελένης που από τύχη,εξαιτίας συγκυριών και καλής θελήσεως έγινε δικό μας...Τι εννοώ δικό μας;Λίγο εργαστήριο,λίγο καταφύγιο,λίγο τόπος ηρεμίας,λίγο τόπος συναντήσεων.Ένας χώρος για φίλους και φίλες...


Φρεσκοβαμμένοι τοίχοι διακοσμήθηκαν με το γούστο μας,παιχνιδιάρικα,κοριτσίστικα,χρωματιστά.Μερικές παλιές αλλά και καινούργιες κορνίζες με νέα όψη.


Δεν θα μπορούσε να λείπει ο παλιός ξύλινος και σκαλιστός καθρέφτης των παππούδων...Βαμμένος χρυσός,σαν από παραμύθι.Βρήκε τη θέση που του αρμόζει και μας ταξιδεύει σε άλλες εποχές.


Κι εκεί στη νέα μας πραγματικότητα,ονειρευόμαστε,μοιραζόμαστε,διαφωνούμε,προγραμματίζουμε,σχεδιάζουμε,δημιουργούμε...Όμορφη ατμόσφαιρα,την αισθάνεσαι από τα πρώτα λεπτά που θα μπεις στο σπιτικό...Το σπιτικό που έγινε,εργαστήρι,τόπος συναντήσεων,εκπλήξεων...
Κερνάμε ζεστό καφέ και μπισκότα...
Παρέλειψα να ευχηθώ Χρόνια Πολλά σε όλους...Αγωνιώ να διαβάσω τα νέα σας απ'τη γιορτή του Πάσχα.Καλή συνέχεια σε όλους.Σας φιλώ!

Τετάρτη 16 Απριλίου 2014

λαμπάδες wfh!

Μεγάλη Τετάρτη σήμερα,λίγο ακόμα για το Πάσχα.Πότε ήρθε,πότε θα περάσει ούτε που θα το καταλάβω.Καλύτερα γιατί όπως έχω ξαναπεί δεν το αγαπώ!Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες λες και βαραίνει η ψυχή μου,λες και όλα σκοτεινιάζουν.Όχι ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένος λόγος...Γεγονότα και άσχημες στιγμές επιστρέφουν στο μυαλό μου κάθε χρόνο τέτοια μέρα και ένας φόβος με κατακλύζει μη τυχών και συμβεί πάλι κάτι άσχημο.Είναι μια μεγάλη ιστορία,πάνε τώρα οχτώ χρόνια αλλά δεν είμαι έτοιμη να την εξιστορήσω...Δεν θα ήθελα να την εξιστορήσω,δεν μπορώ...Γιατί ακόμη προσπαθώ να ξεχάσω.
Το εργαστήρι έχει πάρει φωτιά και μερικές ακόμη λαμπάδες αναζητούν τον παραλήπτη τους.


Έτοιμες να μπουν στα κουτάκια τους...Τι αγωνία είχα κάθε χρόνο για το τι λαμπάδα θα μου φέρει η νονά μου...Τι χρώμα θα είναι...Τι θα έχει πάνω της...Και κάθε χρόνο η ίδια έκπληξη.Κρατάτε μυστικό; Με θυμάμαι να ρίχνω μαύρο δάκρυ τις περισσότερες φορές που την αντίκριζα.Και θυμάμαι επίσης ότι η μητέρα μου,μου αγόραζε μία δεύτερη.Με κούκλα,με αρκουδάκι με ότι λαχταρά ένα κοριτσάκι.


Όσοι με ξέρουν προσωπικά ή έστω επισκέπτονται το μπλοκ μου γνωρίζουν την μανία μου με τους φιόγκους και τα εκκεντρικά αξεσουάρ.Φετίχ μεγάλο οι φιόγκοι και το υπέροχο είναι ότι τους αγαπήσατε και πολλές από εσάς.Φτιάξαμε καινούργια σχεδιάκια και υποδεχτήκαμε την άνοιξη.
Σήμερα το απόγευμα είναι αφιερωμένο στη μικρή μου βαφτιστήρα,την μικρή που μεγάλωσε και με ξεπέρασε σε μπόι...Καλή συνέχεια σε όλους.Σας φιλώ!

Παρασκευή 11 Απριλίου 2014

υφασμάτινα και χειροποίητα...

Καλημέρα σε όλους τους φίλους έξω εκεί...Κοιμήθηκα χειμώνα και ξύπνησα άνοιξη!Συμβαίνει συχνά τελευταία.Βάλε,βγάλε το μπουφάν,απ'το φούτερ στο πουκαμισάκι κι αντίστροφα...Τι τα θες!Κάθε χρόνο τέτοιο καιρό γριπώνομαι και ζω το δράμα μου.Είναι πολύ δύσκολο από κει που έχεις συνηθίσει να είσαι έξω από το σπίτι ολόκληρη την ημέρα,να τρέχεις και να βρίσκεσαι σε ένταση,ξαφνικά να είσαι υποχρεωμένη να σβήσεις το διακόπτη,και μετά τι;
Πάω,έρχομαι,κάθομαι,σηκώνομαι,κοιτώ λίγο έξω από το παράθυρο,διαβάζω...Αλλά δεν περνά η ώρα και δεν με βλέπω ν'αντέχω για πολύ.


Το εργαστήρι μας είναι φωτεινό,τόσο φωτεινό που μερικές φορές ο ζεστός ήλιος γίνεται ενοχλητικός.
Αγαπάμε τα λουλούδια κι απ'ότι φαίνεται μας αγαπάνε κι αυτά.Όπως αυτή εδώ η ροζ ζέρμπερα που βρέθηκε να επιπλέει μέσα στη γυάλα μας και σαν να της άρεσε.Χωρίς υπερβολή,είναι εξίσου ζωντανή και όμορφη όπως την ημέρα που την αγοράσαμε,τρεις βδομάδες πριν.


Ανάμεσα στις λαμπάδες,ξεκίνησα να σας δείχνω κάποιες,ένας σωρός από υφάσματα που περιμένει να αξιοποιηθεί.Άλλο για σεντονάκια,άλλο για τραπεζομάντηλα,άλλο για πετσέτες...Φωτιά παίρνουν οι ραπτομηχανές κι εμείς επίσης απ'το ζόρι μας.Το ζόρι και την τελειομανία μας.


Αγαπημένη συνήθεια,κυρίως τα βράδια είναι το διάβασμα.Όσο κουρασμένη κι αν νιώθω,όσο κι αν κλείνουν τα μάτια μου μία σελίδα θα την διαβάσω.Τι κι αν την επόμενη μέρα δεν θυμάμαι τίποτα και την ξαναδιαβάζω...Άραγε θα τελειώσει ποτέ αυτός ο Ντοστογιέφσκι;Κι ακριβώς επειδή μου αρέσει το διάβασμα,αγαπώ τα βιβλία,και σχεδόν πάντα έχω ένα στη τσάντα μου αγάπησα κι αυτόν τον χειροποίητο υφασμάτινο σελιδοδείκτη.
"Ταπεινοί και καταφρονημένοι",ζεστό τσάι και μερικά λαχταριστά smarties και κάπως έτσι θα περάσει η σημερινή μέρα.Μάλλον η μισή μέρα γιατί όπως σας είπα δεν μου ταιριάζει η απραξία.Χα!χα!
Θέλω να πιστεύω ότι είστε κι εσείς ενθουσιασμένοι που έφτασε το Σαββατοκύριακο...Κι αν δεν είστε να γίνεται.Γιατί δεν έχει σημασία αν έχετε κάνει σχέδια,αν δεν θα κάνετε και τίποτα σπουδαίο κτλ...κτλ...Αρκεί να είστε καλά,να έχετε δίπλα σας άτομα που αγαπάτε, να χαμογελάτε...Αρκεί μία βόλτα στη θάλασσα ή στο πάρκο,ένας καφές με μια φίλη,ένας απολαυστικός ύπνος,μια ωραία ταινία,ένα καλό βιβλίο κι ότι άλλο σκεφτείτε.
Καλό Σαββατοκύριακο λοιπόν!Σας φιλώ!

Σάββατο 5 Απριλίου 2014

λίγο πριν το Πάσχα...

...πάνε τώρα κοντά τέσσερις μήνες,που όπως λέει και ο τίτλος του μπλοκ μου "ζω στον δικό μου υπέροχο κόσμο".Στην πραγματικότητα δεν ξέρω αν είναι και τόσο υπέροχος...Μάλλον όχι!Θα μπορούσε να είναι και καλύτερος μα δεν θα το πω από φόβο μη φανώ αχάριστη.
Οι μέρες κυλούν,οι ώρες δεν φτάνουν,οι σκέψεις παν πολλές και πραγματοποιήσιμες ούτε οι μισές από αυτές!
Άγχος,τρέξιμο,διάβασμα και προπονήσεις.Ενδιάμεσα παραγγελίες,σεντονάκια,πετσέτες,μπομπονιέρες και πολύ,πάρα πολύ whiteforhome!
Αγαπάμε πολύ τους φιόγκους,κι απ'ότι φάνηκε και πολλές μικρές αλλά και μεγαλύτερες φίλες.


Πουά,ριγέ,καρό,μονόχρωμα...Ένας χορός από φιόγκους,για τα μαλλιά,συχνά και για κολιέ.

Μα έρχεται Πάσχα...Οι λαμπάδες έτοιμες εδώ και καιρό αναζητούν κάτοχο.Προσπαθήσαμε αρκετά με μεράκι και ενθουσιασμό και νομίζω ότι τα καταφέραμε.





Για μικρούς και μεγάλους,για κορίτσια και αγόρια,δεκάδες σχέδια!
Σάββατο μεσημέρι,θαρρώ πως είμαστε στη καρδιά του Σαββατοκύριακου και θα γελάσετε μα πιέζω τον εαυτό μου να σταματήσει να σκέφτεται τη δουλειά.Προσπαθώ να τον πείσω να κλείσει τα τηλέφωνα,να αποχωριστεί τον υπολογιστή του και ν'αφιερώσει λίγο χρόνο στον ίδιο και στα άτομα που αγαπά.Μάλλον είναι ώρα για ανασυγκρότηση!
Ελπίζω να είστε όλοι καλά...Σας εύχομαι ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο.Σας φιλώ!