τα 29α γενέθλια...

...τι κι αν ήταν τα 29α γενέθλια;Τι κι αν τα πρώτα -άντα είναι κοντά;Εγώ αρνούμαι να μεγαλώσω κι έχω μείνει κάπου στα....23!
Τότε που ονειρευόμουν μ'ανοιχτά τα μάτια.Που έτρεχα να προλάβω να ζήσω λες και δεν θα υπήρχε η επόμενη στιγμή.Που είχαν νόημα μια βόλτα στο λιμάνι κι ένα παγωτό σ'ένα απόμερο παγκάκι.
Χθες ήταν μια κοπιαστική μέρα και το βράδυ άκρως γυναικεία υπόθεση.

Καθισμένες στο γρασίδι,με θέα τη θάλασσα και μερικά ψαροκάικα απολαύσαμε το δροσερό ποτό μας.Νιώσαμε το καλοκαιράκι,γελάσαμε...μα δεν χάσαμε το στόχο.Κι ο στόχος στη παρούσα φάση και μέχρι τον Ιούλιο είναι ο πρώτος γάμος της παρέας.

Μας εξιτάρει,μας ενθουσιάζει...Ανυπομονούμε να το ζήσουμε!Είναι το άγνωστο βλέπετε που θέλουμε να γνωρίσουμε.

Σε μία τέτοια συζήτηση δεν είναι λογικό να μην γίνει αναφορά στο περιβόητο bachelor.Οι προτάσεις στο τραπέζι και...

...πάντα λέμε ναι σ'ένα ταξιδάκι...Ποιος ξέρει;Μπορεί και να τα καταφέρουμε στο τέλος!

Κατά τη διάρκεια της νύχτας έσβησα και το κεράκι μου...Ένα κεράκι!

Προφιτερόλ,μιλφέιγ,καρυδόπιτα,τζιζ-κέικ...Απ'όλα τα καλά είχε το κουτάκι και φυσικά τα τιμήσαμε.Έτσι...δίχως τύψεις και άγχος για τη μέτρηση στη ζυγαριά το επόμενο πρωί.

Κάποιες ήταν απούσες τη χθεσινή βραδιά...Λόγω υποχρεώσεων ή συγκυριών...Μα τι σημασία είχε;Είναι τόσα αυτά που μας ενώνουν...

Κάπως έτσι κύλησαν όλα...

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους...Σας φιλώ!