Δευτέρα 9 Ιουνίου 2014

λίγο ακόμη...

Λίγο ακόμη έμεινε...Λίγη ακόμη υπομονή...Μην δειλιάζεις λίγο πριν το τέλος...
Συχνές κουβέντες,δικές μου προς τον ίδιο μου τον εαυτό.Τον εαυτό που συχνά δειλιάζει,που κάνει λάθη,που κομπιάζει,που χάνει το δρόμο,που απελπίζεται.Κι όλα αυτά τις τελευταίες βδομάδες είναι συχνά.
Δεν μπορώ να πω ότι είμαι άνθρωπος της τελευταίας στιγμής,μα ούτε και το αντίθετο τώρα που το σκέφτομαι.Δεν μπορώ να πω ότι στη ζωή μου δεν έχω πρόγραμμα,μα ούτε και το αντίθετο τώρα που το ξανασκέφτομαι.Αλλά είναι μερικές φορές που από φόβο απομακρύνεσαι από το στόχο,παρεκκλίνεις,προσποιήσε ότι όλα πάνε καλά αν και στην πραγματικότητα η πορεία είναι λάθος.
Κάπως έτσι λοιπόν,νιώθοντας ηττημένη,αηδιασμένη,απογοητευμένη,παραιτήθηκα.Άφησα κόπους χρόνους να πάνε χαμένοι,έκανα καινούργια ξεκινήματα και το "θα" έγινε η αγαπημένη μου κουβέντα.Μέχρι που ο καιρός πέρασε που τα "θα" δεν ήταν αρκετά όταν μία και μόνο κουβέντα με ξύπνησε από το λήθαργο."Είναι το τελευταίο σου εξάμηνο,αν δε φροντίσεις να τελειώσεις διαγράφεσαι γιατί έχεις συμπληρώσει τον απαιτούμενο χρόνο σπουδών".
Τότε ήταν που ξύπνησα,τότε ήταν που άναψα τη μηχανή και έτρεχα με κόκκινο.Μαθήματα δεν χρωστούσα,μια πτυχιακή παλιοεργασία που από χαζομάρα και μόνο ανέβαλλα συνεχώς.Τρέχω με κόκκινο,διαβάζω,αποστηθίζω πηγαινοέρχομαι Λάρισα-Καβάλα,Καβάλα-Λάρισα και αναμένω την ημερομηνία παρουσίασης για να τελειώσουν και επισήμως όλα.


Φορώντας τις αγαπημένες μου και άνετες εσπαντρίλλες,κάτω από ζεστό ήλιο,τρέχω πανικόβλητη να προλάβω.Θα προλάβω;Σκέφτομαι μερικές φορές,και μετά από μερικά λεπτά συνέρχομαι και λέω θα προλάβεις.


Εργασία!Διάβασμα και διάβασμα και ξανά διάβασμα.Στο αυτοκίνητο,στο μπάνιο,στη καφετέρια,στο κρεβάτι.Κάπου εκεί και η ατζέντα με τον μικρό Πρίγκιπα.Γιατί η δουλειά αυξάνει,γιατί είναι μία δημιουργική περίοδος με απαιτήσεις.Κι εγώ δεν μπορώ να το ζήσω 100% από έλλειψη χρόνου και προτεραιοτήτων.
Μα σύντομα θα τελειώσουν όλα!
Βράδιασε κι άλλο ένα ταξίδι επιβάλλεται για την αυριανή μέρα.Καλό βράδυ σε όλους...Σας φιλώ!

Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

ταξίδι στην Αμερική!

"Θα πάω στην Αμερική διακοπές"...Είχε πει πριν μήνες!Το άκουσα και το προσπέρασα πιστεύοντας ότι θα ήταν άλλο ένα σχέδιο ναυαγισμένο στο τέλος.Τόσες και τόσες φορές κάναμε σχέδια που τελικά δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ.
Πέρασε ο καιρός και τελικά αυτή τη φορά το τέλος ήταν άλλο...Εισιτήρια,εύρεση ξενοδοχείων,οδηγοί...Η φίλη μου,συνεργάτης,συνοδοιπόρος,αδερφή ψυχή πάει διακοπές στην Αμερική και είναι ενθουσιασμένη.


Με τη καινούργια της βαλίτσα,στον αγαπημένο της χρωματισμό...Αγχωμένη ιδιαίτερα γιατί το ταξίδι είναι μεγάλο και πώς θ'αντέξει τόσες ώρες μέσα στο αεροπλάνο.Κι αν συμβεί κάτι;


Στεκόμαστε κοντά η μία στην άλλη...Ο τελευταίος διάλογος μη τύχει και ξεχάσουμε τα βασικά.
Τα λόγια μου: Μου άφησες το μπλοκ με τα τιμολόγια;Τι θα γίνει με την μεταφορική;Έχω όλους τους κωδικούς;Τα κλειδιά της αποθήκης τα άφησες;Πότε θα γυρίσεις;
Τα λόγια της: Πονάει το στομάχι μου λίγο.Θα έχει σαμπουάν στο ξενοδοχείο;Πήρα και betadine μαζί μου.Ανυπομονώ για τη διανυκτέρευση στην Κωνσταντινούπολη.Φοβάμαι το αεροπλάνο.
Όπως καταλαβαίνετε άκρη δεν βγάλαμε!


Πρώτος προορισμός η Ξάνθη,δεύτερος η Πόλη,τρίτος το Άμστερνταμ και συνεχίζεται...Τώρα που μιλάμε μάλλον έχει φτάσει...Τελευταία νέα της,"τι έχω πάθει,απ'το άγχος μου μ'έπιασε πονόδοντος".
Αλλά ταξίδεψε,και τώρα που μιλάμε πιθανότατα έχει φτάσει και στον προορισμό της.
Κυριακή σήμερα,νωρίς το πρωί ήρθε στο λογαριασμό μου στο facebook η παρακάτω φωτογραφία.


Την κοιτώ,χαμογελώ...Η μικρή Ζωή με τα σανδάλια που της έφτιαξα.Το αγαπημένο φλόραλ ύφασμα σε ένα ζευγάρι σανδάλια μόλις 23 νούμερο.Κι έτσι έφτιαξε η μέρα μου...
Πραγματικά η βδομάδα που έρχεται με πιέζει ήδη ψυχολογικά και είμαι τρομοκρατημένη.Έχω υποθέσεις που καίνε...Με τσουρουφλίζουν δηλαδή!Για να δούμε τι θα καταφέρουμε.
Καλή βδομάδα φίλοι μου και καλό υπόλοιπο Κυριακής.Σας φιλώ!

Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

με λίγο αστερόσκονη!

...λίγο από εδώ λίγο από εκεί κοντεύει να τελειώσει κι αυτή η βδομάδα,κι όλοι εμείς σε απόσταση αναπνοής από την επίσημη είσοδο του καλοκαιριού.
Το κεφάλι μου γεμάτο πληροφορίες κι ένα μόνιμο άγχος...Μέρα και νύχτα το ίδιο και το ίδιο...Μέχρι και τον ύπνο μου έχω χάσει πράγμα περίεργο για μένα.Για τούτο το θεματάκι θα σας μιλήσω αναλυτικά σε άλλη ανάρτηση ελπίζοντας φυσικά ότι το τέλος θα είναι αίσιο.
Τα μυστήρια,βαπτίσεις και γάμοι ξεκίνησαν εδώ και καιρό κι έτσι αναζητούμε συνεχώς νέες,φρέσκιες ιδέες...
Αγαπήσαμε το παρακάτω ύφασμα και τον αστερόκοσμο!Ιδανικό για αγόρια και κορίτσια...


Σετ λαδιού και διακοσμητικοί φιόγκοι για τη λαμπάδα και όχι μόνο...Ύφασμα,δαντέλα και πολύ αστερόσκονη...Σας αρέσει όσο κι εμάς;
Λίγο πριν τις δώδεκα,ξαπλωμένη στον καναπέ,βλέποντας ελληνική ταινία και τρώγοντας σοκολατάκια...Κάπως έτσι σας χαιρετώ...Καλό βράδυ σε όλους!Σας φιλώ!

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

μετά τα μαστορέματα...

...έχει δύο βδομάδες τώρα που δεν έχω βάλει κάτω πισινό.Είμαι κι εγώ αγύριστο κεφάλι!Πανταχού παρών κι απ'ότι φαίνεται τα πάντα πληρών.
Αν κάτι μ'ευχαριστεί είναι να βοηθώ,να προσφέρω,να αισθάνομαι χρήσιμη.Όχι μόνο στην οικογένεια,στους φίλους, αλλά στον καθέναν.Αυτό έκανα και τις τελευταίες μέρες και να που τελικά δεν άντεξα.Η μέση μου δηλαδή,που πονάει απίστευτα,που κάνει τα πόδια μου να μουδιάζουν,που δεν μου επιτρέπει να ελιχθώ και...και...Και δεν φτάνουν όλα αυτά αύριο έχουμε γάμο.Τον γάμο μιας φίλης.Πρέπει να σταθώ στα πόδια μου,να φροντίσω για τις τελευταίες λεπτομέρειες,να στολιστώ και να στολίσω εκκλησία και δεξίωση.Ακόμη και τώρα που απλά το λέω φαντάζει τεράστιο.Κρέμες,έμπλαστρα,χάπια,θερμοφόρες,όλα με τη σειρά.Κανείς κανένα γιατροσόφι;


Τη βδομάδα που πέρασε συν της άλλης είχαμε μαστορέματα...Μάζωξη της παρέας στο νέο σπίτι της φίλης μας και....επιστράτευση!Βαψίματα,καθάρισμα...Όλοι μαζί,με ενθουσιασμό βάλαμε τα δυνατά μας και μπορεί να μην τελειώσαμε όλα όσα έπρεπε να γίνουν μα μοιραστήκαμε.25 χρόνια τώρα μοιραζόμαστε!


Ανάμεσα σε χρώματα,κουβάδες,πινέλα,σκόνες,χώματα κι ότι συμπεριλαμβάνει μία ανακαίνιση-μετακόμιση μοιραστήκαμε στιγμές.Κι ενώ η μέρα τελείωνε για όλους κουραστικά χαιρετηθήκαμε με ικανοποίηση και μία υπόσχεση ότι αρκεί μία φωνή για να ενωθούμε ξανά και να δημιουργήσουμε.


Φέτος βγήκαμε εκτός προγράμματος.Κι ενώ άλλες φορές απολαμβάναμε ήδη τις ομορφιές και ευωδιές των λουλουδιών στο σπίτι,λόγω καιρού μόλις προχθές φυτέψαμε τα πρώτα.
Αν και "πονεμένη" η διάθεση μου είναι ακμαία...Προετοιμασίες γάμου λοιπόν...Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους...Σας φιλώ!

Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

γούρια παιδικά!

...Καλησπέρα!Το πρωινό με βρήκε σπίτι σήμερα,πράγμα σπάνιο!Και το απόλαυσα...Χουζούρεψα στο κρεβάτι μου και σηκώθηκα λίγο μετά τις 10,έτσι αβίαστα,χωρίς τύψεις.Απόλαυσα τον καφέ μου στο μπαλκόνι,απολαμβάνοντας ταυτόχρονα κάθε είδους θόρυβο,ακόμη και η βουή του δρόμου ηχούσε ευχάριστα στ'αυτιά μου,φρόντισα τα λουλούδια μου και το καινούργιο γιασεμί μου,μίλησα με καλούς φίλους που τελευταία αμέλησα...Όμορφος τρόπος για να ξεκινήσεις την μέρα σου,ειδικά όταν αυτή έχει απαιτήσεις από σένα.
Λίγο πριν φύγω λοιπόν για να "φάω το τόπο" όπως μου αρέσει τελευταία να λέω γεμάτη ενέργεια,μοιράζομαι μαζί σας μια φωτογραφία.


Χειροποίητα γούρια για μικρούς φίλους...Κατάλληλα να δοθούν σαν δώρα σε νεογέννητα...Με τρυφερότητα γεμάτες οι τελευταίες μέρες...
Και κάπως έτσι,πλημμυρισμένη από "ροζ" συναισθήματα σας χαιρετώ...Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους.Σας φιλώ!