Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

κολιέ-φιόγκος!

Χαίρετε-χαίρετε!Πρωτομαγιά αύριο και μάλλον όπως θα έλεγε και μία φίλη μου βρίσκεστε σε ευφορία!Σίγουρα έχετε κάνει σχέδια,εγώ δεν τόλμησα να κάνω!Βροχή,βροχή και ξανά βροχή!
Οι τριανταφυλλιές στην αυλίτσα του εργαστηρίου είναι ανθισμένες.


Δίνουν χρώμα και ανοιξιάτικες μυρωδιές...Αγαπάμε την άνοιξη και τις ομορφιές της!
Αγαπάμε και τα αξεσουάρ.Τα ξεχωριστά,όμορφα,κοριτσίστικα και χαριτωμένα αξεσουάρ που εύκολα μας φτιάχνουν το στυλ αλλά και την διάθεση.


Οι φιόγκοι έχουν την τιμητική τους...Τώρα πια τους φορέσαμε και σαν κολιέ και μας άρεσε!Κι εσάς απ'ότι φάνηκε!
Να περάσετε αύριο όπως επιθυμείτε...Σας φιλώ!

Πέμπτη 24 Απριλίου 2014

σανδάλια-νέα σχέδια!

...καθισμένη στο κρεβάτι μου μ'ένα ποτήρι γάλα και πασαλειμμένη με αμυγδαλέλαιο,λίγο πριν κοιμηθώ.Κάπως έτσι κάνω τη σημερινή ανάρτηση.
Μπορεί με τα καλλυντικά να μην έχω καλές σχέσεις μα τελευταία έχω βρει έναν φίλο,σύμμαχο θα έλεγα καλύτερα που απ'ότι φαίνεται κι απ'ότι ακούω έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες.Εννοώ το αμυγδαλέλαιο,το οποίο έχει μικρό κόστος,μπορεί κάποιος να το προμηθευτεί εύκολα και χωρίς κόπο αναζωογονεί την επιδερμίδα φροντίζοντας την.Θα αναρωτιέστε τι μ'έπιασε βραδιάτικα και κάνω λόγο για το αμυγδαλέλαιο,κι άλλα παρόμοια μα είναι που στα 30 μου γνωρίζω σιγά-σιγά τα φυσικά καλλυντικά και είμαι ενθουσιασμένη.
Μια ανάσα πριν τον Μάιο,και παρόλο που ο καιρός δεν λέει να στρώσει ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε τα φετινά σανδάλια.Κάθε χρόνο και καλύτερα νομίζω!Πιστεύω!


Αγαπάμε τα χρώματα και φροντίζουμε να το αποδεικνύουμε σε καθετί που φτιάχνουμε.Το παραπάνω ζευγάρι με ύφασμα φλόραλ και λεπτομέρεια δαντέλας αναζητά ήδη κάτοχο.Και κάτι μου λέει ότι το φετινό καλοκαίρι θα είναι τόσο όμορφο!


Ένα σωρό υλικά σκορπισμένα στο τραπέζι...Πέτρες,μεταλλικά,πέρλες και πολλά πολλά ακόμη,για όλα τα γούστα και τις διαθέσεις.Πυρετός προετοιμασιών!
Άλλη μια βδομάδα φτάνει στο τέλος της και το Σαββατοκύριακο που πλησιάζει είναι απαιτητικό!
Να έχετε ένα όμορφο βράδυ,ένα ακόμη πιο όμορφο Σαββατοκύριακο!Σας φιλώ!

Τρίτη 22 Απριλίου 2014

το σπίτι της γιαγιάς Ελένης...

Μπορεί να μην περνούσαμε συχνά χρόνο μαζί,μπορεί να μην συναντιόμασταν τακτικά μα υπήρξε ένα αγαπημένο πρόσωπο που πάντα θα θυμάμαι.Χαμογελάστη,πάντα πρόσχαρη,περιποιημένη...Αυτό που λέμε ντελικάτη.Γιαγιά της παιδικής,αδερφικής μου φίλης...Η γιαγιά Ελένη.
Έζησε,μεγάλωσε δυο παιδιά και πολλά ευτυχισμένα εγγόνια και περίπου 5 μήνες πριν "έφυγε"...Έτσι απλά όπως "φεύγουν" όλοι...Μόνο που νιώθω πως τούτη η γυναίκα "έφυγε" γεμάτη,πλήρης...
Το μικρό της σπιτάκι,μια παλιά μονοκατοικία με αυλή...Ένα μικρό σαλόνι,μια μικρή κάμαρη και μια αυλή γεμάτη με λεμονιές και τριανταφυλλιές.Αυτό ήταν το σπίτι της γιαγιάς Ελένης που από τύχη,εξαιτίας συγκυριών και καλής θελήσεως έγινε δικό μας...Τι εννοώ δικό μας;Λίγο εργαστήριο,λίγο καταφύγιο,λίγο τόπος ηρεμίας,λίγο τόπος συναντήσεων.Ένας χώρος για φίλους και φίλες...


Φρεσκοβαμμένοι τοίχοι διακοσμήθηκαν με το γούστο μας,παιχνιδιάρικα,κοριτσίστικα,χρωματιστά.Μερικές παλιές αλλά και καινούργιες κορνίζες με νέα όψη.


Δεν θα μπορούσε να λείπει ο παλιός ξύλινος και σκαλιστός καθρέφτης των παππούδων...Βαμμένος χρυσός,σαν από παραμύθι.Βρήκε τη θέση που του αρμόζει και μας ταξιδεύει σε άλλες εποχές.


Κι εκεί στη νέα μας πραγματικότητα,ονειρευόμαστε,μοιραζόμαστε,διαφωνούμε,προγραμματίζουμε,σχεδιάζουμε,δημιουργούμε...Όμορφη ατμόσφαιρα,την αισθάνεσαι από τα πρώτα λεπτά που θα μπεις στο σπιτικό...Το σπιτικό που έγινε,εργαστήρι,τόπος συναντήσεων,εκπλήξεων...
Κερνάμε ζεστό καφέ και μπισκότα...
Παρέλειψα να ευχηθώ Χρόνια Πολλά σε όλους...Αγωνιώ να διαβάσω τα νέα σας απ'τη γιορτή του Πάσχα.Καλή συνέχεια σε όλους.Σας φιλώ!

Τετάρτη 16 Απριλίου 2014

λαμπάδες wfh!

Μεγάλη Τετάρτη σήμερα,λίγο ακόμα για το Πάσχα.Πότε ήρθε,πότε θα περάσει ούτε που θα το καταλάβω.Καλύτερα γιατί όπως έχω ξαναπεί δεν το αγαπώ!Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες λες και βαραίνει η ψυχή μου,λες και όλα σκοτεινιάζουν.Όχι ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένος λόγος...Γεγονότα και άσχημες στιγμές επιστρέφουν στο μυαλό μου κάθε χρόνο τέτοια μέρα και ένας φόβος με κατακλύζει μη τυχών και συμβεί πάλι κάτι άσχημο.Είναι μια μεγάλη ιστορία,πάνε τώρα οχτώ χρόνια αλλά δεν είμαι έτοιμη να την εξιστορήσω...Δεν θα ήθελα να την εξιστορήσω,δεν μπορώ...Γιατί ακόμη προσπαθώ να ξεχάσω.
Το εργαστήρι έχει πάρει φωτιά και μερικές ακόμη λαμπάδες αναζητούν τον παραλήπτη τους.


Έτοιμες να μπουν στα κουτάκια τους...Τι αγωνία είχα κάθε χρόνο για το τι λαμπάδα θα μου φέρει η νονά μου...Τι χρώμα θα είναι...Τι θα έχει πάνω της...Και κάθε χρόνο η ίδια έκπληξη.Κρατάτε μυστικό; Με θυμάμαι να ρίχνω μαύρο δάκρυ τις περισσότερες φορές που την αντίκριζα.Και θυμάμαι επίσης ότι η μητέρα μου,μου αγόραζε μία δεύτερη.Με κούκλα,με αρκουδάκι με ότι λαχταρά ένα κοριτσάκι.


Όσοι με ξέρουν προσωπικά ή έστω επισκέπτονται το μπλοκ μου γνωρίζουν την μανία μου με τους φιόγκους και τα εκκεντρικά αξεσουάρ.Φετίχ μεγάλο οι φιόγκοι και το υπέροχο είναι ότι τους αγαπήσατε και πολλές από εσάς.Φτιάξαμε καινούργια σχεδιάκια και υποδεχτήκαμε την άνοιξη.
Σήμερα το απόγευμα είναι αφιερωμένο στη μικρή μου βαφτιστήρα,την μικρή που μεγάλωσε και με ξεπέρασε σε μπόι...Καλή συνέχεια σε όλους.Σας φιλώ!

Παρασκευή 11 Απριλίου 2014

υφασμάτινα και χειροποίητα...

Καλημέρα σε όλους τους φίλους έξω εκεί...Κοιμήθηκα χειμώνα και ξύπνησα άνοιξη!Συμβαίνει συχνά τελευταία.Βάλε,βγάλε το μπουφάν,απ'το φούτερ στο πουκαμισάκι κι αντίστροφα...Τι τα θες!Κάθε χρόνο τέτοιο καιρό γριπώνομαι και ζω το δράμα μου.Είναι πολύ δύσκολο από κει που έχεις συνηθίσει να είσαι έξω από το σπίτι ολόκληρη την ημέρα,να τρέχεις και να βρίσκεσαι σε ένταση,ξαφνικά να είσαι υποχρεωμένη να σβήσεις το διακόπτη,και μετά τι;
Πάω,έρχομαι,κάθομαι,σηκώνομαι,κοιτώ λίγο έξω από το παράθυρο,διαβάζω...Αλλά δεν περνά η ώρα και δεν με βλέπω ν'αντέχω για πολύ.


Το εργαστήρι μας είναι φωτεινό,τόσο φωτεινό που μερικές φορές ο ζεστός ήλιος γίνεται ενοχλητικός.
Αγαπάμε τα λουλούδια κι απ'ότι φαίνεται μας αγαπάνε κι αυτά.Όπως αυτή εδώ η ροζ ζέρμπερα που βρέθηκε να επιπλέει μέσα στη γυάλα μας και σαν να της άρεσε.Χωρίς υπερβολή,είναι εξίσου ζωντανή και όμορφη όπως την ημέρα που την αγοράσαμε,τρεις βδομάδες πριν.


Ανάμεσα στις λαμπάδες,ξεκίνησα να σας δείχνω κάποιες,ένας σωρός από υφάσματα που περιμένει να αξιοποιηθεί.Άλλο για σεντονάκια,άλλο για τραπεζομάντηλα,άλλο για πετσέτες...Φωτιά παίρνουν οι ραπτομηχανές κι εμείς επίσης απ'το ζόρι μας.Το ζόρι και την τελειομανία μας.


Αγαπημένη συνήθεια,κυρίως τα βράδια είναι το διάβασμα.Όσο κουρασμένη κι αν νιώθω,όσο κι αν κλείνουν τα μάτια μου μία σελίδα θα την διαβάσω.Τι κι αν την επόμενη μέρα δεν θυμάμαι τίποτα και την ξαναδιαβάζω...Άραγε θα τελειώσει ποτέ αυτός ο Ντοστογιέφσκι;Κι ακριβώς επειδή μου αρέσει το διάβασμα,αγαπώ τα βιβλία,και σχεδόν πάντα έχω ένα στη τσάντα μου αγάπησα κι αυτόν τον χειροποίητο υφασμάτινο σελιδοδείκτη.
"Ταπεινοί και καταφρονημένοι",ζεστό τσάι και μερικά λαχταριστά smarties και κάπως έτσι θα περάσει η σημερινή μέρα.Μάλλον η μισή μέρα γιατί όπως σας είπα δεν μου ταιριάζει η απραξία.Χα!χα!
Θέλω να πιστεύω ότι είστε κι εσείς ενθουσιασμένοι που έφτασε το Σαββατοκύριακο...Κι αν δεν είστε να γίνεται.Γιατί δεν έχει σημασία αν έχετε κάνει σχέδια,αν δεν θα κάνετε και τίποτα σπουδαίο κτλ...κτλ...Αρκεί να είστε καλά,να έχετε δίπλα σας άτομα που αγαπάτε, να χαμογελάτε...Αρκεί μία βόλτα στη θάλασσα ή στο πάρκο,ένας καφές με μια φίλη,ένας απολαυστικός ύπνος,μια ωραία ταινία,ένα καλό βιβλίο κι ότι άλλο σκεφτείτε.
Καλό Σαββατοκύριακο λοιπόν!Σας φιλώ!

Σάββατο 5 Απριλίου 2014

λίγο πριν το Πάσχα...

...πάνε τώρα κοντά τέσσερις μήνες,που όπως λέει και ο τίτλος του μπλοκ μου "ζω στον δικό μου υπέροχο κόσμο".Στην πραγματικότητα δεν ξέρω αν είναι και τόσο υπέροχος...Μάλλον όχι!Θα μπορούσε να είναι και καλύτερος μα δεν θα το πω από φόβο μη φανώ αχάριστη.
Οι μέρες κυλούν,οι ώρες δεν φτάνουν,οι σκέψεις παν πολλές και πραγματοποιήσιμες ούτε οι μισές από αυτές!
Άγχος,τρέξιμο,διάβασμα και προπονήσεις.Ενδιάμεσα παραγγελίες,σεντονάκια,πετσέτες,μπομπονιέρες και πολύ,πάρα πολύ whiteforhome!
Αγαπάμε πολύ τους φιόγκους,κι απ'ότι φάνηκε και πολλές μικρές αλλά και μεγαλύτερες φίλες.


Πουά,ριγέ,καρό,μονόχρωμα...Ένας χορός από φιόγκους,για τα μαλλιά,συχνά και για κολιέ.

Μα έρχεται Πάσχα...Οι λαμπάδες έτοιμες εδώ και καιρό αναζητούν κάτοχο.Προσπαθήσαμε αρκετά με μεράκι και ενθουσιασμό και νομίζω ότι τα καταφέραμε.





Για μικρούς και μεγάλους,για κορίτσια και αγόρια,δεκάδες σχέδια!
Σάββατο μεσημέρι,θαρρώ πως είμαστε στη καρδιά του Σαββατοκύριακου και θα γελάσετε μα πιέζω τον εαυτό μου να σταματήσει να σκέφτεται τη δουλειά.Προσπαθώ να τον πείσω να κλείσει τα τηλέφωνα,να αποχωριστεί τον υπολογιστή του και ν'αφιερώσει λίγο χρόνο στον ίδιο και στα άτομα που αγαπά.Μάλλον είναι ώρα για ανασυγκρότηση!
Ελπίζω να είστε όλοι καλά...Σας εύχομαι ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο.Σας φιλώ!