Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

με λίγο αστερόσκονη!

...λίγο από εδώ λίγο από εκεί κοντεύει να τελειώσει κι αυτή η βδομάδα,κι όλοι εμείς σε απόσταση αναπνοής από την επίσημη είσοδο του καλοκαιριού.
Το κεφάλι μου γεμάτο πληροφορίες κι ένα μόνιμο άγχος...Μέρα και νύχτα το ίδιο και το ίδιο...Μέχρι και τον ύπνο μου έχω χάσει πράγμα περίεργο για μένα.Για τούτο το θεματάκι θα σας μιλήσω αναλυτικά σε άλλη ανάρτηση ελπίζοντας φυσικά ότι το τέλος θα είναι αίσιο.
Τα μυστήρια,βαπτίσεις και γάμοι ξεκίνησαν εδώ και καιρό κι έτσι αναζητούμε συνεχώς νέες,φρέσκιες ιδέες...
Αγαπήσαμε το παρακάτω ύφασμα και τον αστερόκοσμο!Ιδανικό για αγόρια και κορίτσια...


Σετ λαδιού και διακοσμητικοί φιόγκοι για τη λαμπάδα και όχι μόνο...Ύφασμα,δαντέλα και πολύ αστερόσκονη...Σας αρέσει όσο κι εμάς;
Λίγο πριν τις δώδεκα,ξαπλωμένη στον καναπέ,βλέποντας ελληνική ταινία και τρώγοντας σοκολατάκια...Κάπως έτσι σας χαιρετώ...Καλό βράδυ σε όλους!Σας φιλώ!

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

μετά τα μαστορέματα...

...έχει δύο βδομάδες τώρα που δεν έχω βάλει κάτω πισινό.Είμαι κι εγώ αγύριστο κεφάλι!Πανταχού παρών κι απ'ότι φαίνεται τα πάντα πληρών.
Αν κάτι μ'ευχαριστεί είναι να βοηθώ,να προσφέρω,να αισθάνομαι χρήσιμη.Όχι μόνο στην οικογένεια,στους φίλους, αλλά στον καθέναν.Αυτό έκανα και τις τελευταίες μέρες και να που τελικά δεν άντεξα.Η μέση μου δηλαδή,που πονάει απίστευτα,που κάνει τα πόδια μου να μουδιάζουν,που δεν μου επιτρέπει να ελιχθώ και...και...Και δεν φτάνουν όλα αυτά αύριο έχουμε γάμο.Τον γάμο μιας φίλης.Πρέπει να σταθώ στα πόδια μου,να φροντίσω για τις τελευταίες λεπτομέρειες,να στολιστώ και να στολίσω εκκλησία και δεξίωση.Ακόμη και τώρα που απλά το λέω φαντάζει τεράστιο.Κρέμες,έμπλαστρα,χάπια,θερμοφόρες,όλα με τη σειρά.Κανείς κανένα γιατροσόφι;


Τη βδομάδα που πέρασε συν της άλλης είχαμε μαστορέματα...Μάζωξη της παρέας στο νέο σπίτι της φίλης μας και....επιστράτευση!Βαψίματα,καθάρισμα...Όλοι μαζί,με ενθουσιασμό βάλαμε τα δυνατά μας και μπορεί να μην τελειώσαμε όλα όσα έπρεπε να γίνουν μα μοιραστήκαμε.25 χρόνια τώρα μοιραζόμαστε!


Ανάμεσα σε χρώματα,κουβάδες,πινέλα,σκόνες,χώματα κι ότι συμπεριλαμβάνει μία ανακαίνιση-μετακόμιση μοιραστήκαμε στιγμές.Κι ενώ η μέρα τελείωνε για όλους κουραστικά χαιρετηθήκαμε με ικανοποίηση και μία υπόσχεση ότι αρκεί μία φωνή για να ενωθούμε ξανά και να δημιουργήσουμε.


Φέτος βγήκαμε εκτός προγράμματος.Κι ενώ άλλες φορές απολαμβάναμε ήδη τις ομορφιές και ευωδιές των λουλουδιών στο σπίτι,λόγω καιρού μόλις προχθές φυτέψαμε τα πρώτα.
Αν και "πονεμένη" η διάθεση μου είναι ακμαία...Προετοιμασίες γάμου λοιπόν...Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους...Σας φιλώ!

Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

γούρια παιδικά!

...Καλησπέρα!Το πρωινό με βρήκε σπίτι σήμερα,πράγμα σπάνιο!Και το απόλαυσα...Χουζούρεψα στο κρεβάτι μου και σηκώθηκα λίγο μετά τις 10,έτσι αβίαστα,χωρίς τύψεις.Απόλαυσα τον καφέ μου στο μπαλκόνι,απολαμβάνοντας ταυτόχρονα κάθε είδους θόρυβο,ακόμη και η βουή του δρόμου ηχούσε ευχάριστα στ'αυτιά μου,φρόντισα τα λουλούδια μου και το καινούργιο γιασεμί μου,μίλησα με καλούς φίλους που τελευταία αμέλησα...Όμορφος τρόπος για να ξεκινήσεις την μέρα σου,ειδικά όταν αυτή έχει απαιτήσεις από σένα.
Λίγο πριν φύγω λοιπόν για να "φάω το τόπο" όπως μου αρέσει τελευταία να λέω γεμάτη ενέργεια,μοιράζομαι μαζί σας μια φωτογραφία.


Χειροποίητα γούρια για μικρούς φίλους...Κατάλληλα να δοθούν σαν δώρα σε νεογέννητα...Με τρυφερότητα γεμάτες οι τελευταίες μέρες...
Και κάπως έτσι,πλημμυρισμένη από "ροζ" συναισθήματα σας χαιρετώ...Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους.Σας φιλώ!

Τρίτη 13 Μαΐου 2014

τα 30α γενέθλια!

...30 ετών και 3 ημερών!Αυτή είναι η ηλικία μου σήμερα.Μόλις πριν από 3 ημέρες,στις 10 του Μάη μπήκα επίσημα στο κλαμπ των 30.Αλλά ας τα πάρω με τη σειρά.
Θα ξεκινήσω από τα 10...Τότε που αγωνιούσα να μεγαλώσω και να μπω στο γυμνάσιο.Να μεγαλώσω,να πηγαίνω βόλτα με τις φίλες μου,να πηγαίνω εκδρομές με το σχολείο.Μπήκα στο γυμνάσιο και ξαφνικά αυξήθηκαν οι αγωνίες μου.Να μεγαλώσω,να πάω στο λύκειο.Να βγαίνω μέχρι αργά,να βάζω κραγιόν και μάσκαρα,να ζήσω την πενταήμερη εκδρομή.Μπήκα στο λύκειο.Καινούργια άγχη.Πότε θα μεγαλώσω λίγο ακόμη,να περάσω σε κάποια σχολή να φύγω από το σπίτι,να φοράω κι εγώ τη ταμπέλα της φοιτήτριας.Πάντα βιαζόμουν να μεγαλώσω,χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ζούσα την κάθε ηλικία μου με τα καλά και τα άσχημα της.
Και φτάνει μια μέρα όπως η προχθεσινή...Ξημερώνει,ανοίγω τα μάτια,και ξαπλωμένη ακόμη στο κρεβάτι συνειδητοποιώ ότι έγινα 30.Πανικός,ανησυχία,σφίξιμο...Μα πότε κιόλας έφτασα 30;Και γιατί ως τώρα δεν κατάφερα να υλοποιήσω όλα όσα ονειρευόμουν;Σε 10 χρόνια θα λέω 40.Θα μπορούσε να πει κανείς ότι έζησα τη μισή ζωή μου...Πόσα ακόμη ερωτήματα σχηματίστηκαν εκείνο το πρωινό στο μυαλό μου ούτε που μπορείτε να φανταστείτε.


Μέχρι που το πήρα απόφαση και σηκώθηκα να το ζήσω κι αυτό.Χα!Χα!Φρόντισαν να με θυμηθούν πολλά αγαπημένα πρόσωπα,ένα σωρό ευχές κι άλλα τόσα πειράγματα.Ώσπου,έκπληξη!Αγαπημένο προφιτερόλ με αναμμένα κεράκια έτοιμα να σβήσουν αφού κάνω την ευχή μου.Κι ελπίζω να είναι τυχερά αυτά τα πρώτα - άντα και να δω την επιθυμία μου να εκπληρώνεται.


Μια βόλτα με φίλους και κάτι από καλοκαίρι...Παγωμένα ροφήματα,ελαφρύ ντύσιμο,ένας ήλιος να καίει και μια θάλασσα στα πόδια μας.


Ανάμεσα στα δώρα μου ένα τεράστιο μπουκέτο με τριαντάφυλλα όλων των χρωμάτων που δεν χόρταινα να κοιτώ...Ανεκτίμητα τα δώρα που κρύβουν αγάπη μέσα τους.
Κρατώντας ευλαβικά τα λουλούδια μου,τις πρώτες πρωινές ώρες κι αφού γιόρτασα όπως επιθυμούσα...τα καλύτερα έρχονται!
Να είστε καλά φίλοι μου...Να περνάτε όμορφα!Σας φιλώ!

Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

καλώς ήρθες Μάη...

Μάιος!Ο τρίτος και τελευταίος μήνας της άνοιξης...Ο μήνας που ξεκινάει η ζέστη,που αποχωρίζεσαι τη ζακετούλα σου τo βράδυ,που κάνεις τις πρώτες βουτιές,που απολαμβάνεις τον κρύο σου καφέ σε κάποια παραλία...Που όλα φαίνονται σαν πιο ζωντανά,δραστήρια,κεφάτα και ανέμελα...Και ο μήνας των γενεθλίων μου...Αχ!Σε πέντε μέρες θα σβήσω 30 κεράκια...30 ολόκληρα κεράκια να καίνε μόνο για μένα.Ήδη νιώθω περίεργα,πολύ περίεργα!


Φλυαρώ τόση ώρα..Καλό μήνα σε όλους...Λίγο ακόμη για το καλοκαίρι,κρατάτε γερά!
Αν και ο καιρός δεν θυμίζει Μάιο και μας έχεις διχάσει λίγο προσαρμοζόμαστε και περνάμε καλά.Μας αρέσουν οι βόλτες στην αμμουδιά και τις απολαμβάνουμε.Τρέχουμε πάνω κάτω,βουτάμε δειλά τα πόδια μας στο κρύο ακόμη νερό,παίζουμε με την άμμο,λαχανιάζουμε,λερωνόμαστε,εξαντλούμαστε ώσπου στο τέλος καταλήγουμε κάπως έτσι...

 Μέχρι να ανακτήσουμε δυνάμεις και ξανά από την αρχή!Είναι όμορφα τα απογεύματα μας,όμορφη και η συντροφιά μας και στην επιστροφή τα χέρια μας πάντα γεμάτα.

Πέτρες και θαλασσόξυλα!Ένα σωρό μαζέψαμε στο σπίτι και σύντομα θα αξιοποιηθούν σε διάφορες γωνιές.
Η δουλειά δεν σταματά ποτέ,το ίδιο και οι ιδέες που στροβιλίζουν στο μυαλό μας...Κι αυτή τη φορά ασχοληθήκαμε με τις μικρές φίλες.


Χαριτωμένα κι από μόνα τους,μόλις 21 νούμερο,διακοσμημένα με φλόραλ ύφασμα.Για μικρά ποδαράκια στα πρώτα τους βήματα.
Να είστε καλά...Ευχαριστώ για τις επισκέψεις σας!Καλό μεσημέρι σε όλους...Σας φιλώ!