Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013

..."έλα επιτέλους,τι σ'έχει πιάσει;","είναι καιρός για μία ανάρτηση","αύριο οπωσδήποτε πρέπει να γράψεις,να πεις κάτι","δεν βαριέσαι κι αύριο μέρα είναι"...
το ένα έφερε το άλλο...και η άρνηση έφερε αποχή και η αποχή τριών μηνών δεν είναι και λίγη.
Δεν πίστευα στα μάτια μου όταν πριν από λίγο διαπίστωσα ότι έχω να φανώ από τις 30 του Μάη.
Πάει πολύς καιρός...Τόσο πολύς που δεν ξέρω από πού και πώς να ξεκινήσω.Τι να αναφέρω,τι να μοιραστώ,τι να τονίσω,τι να θυμηθώ...
Μέρες γεμάτες,σχεδόν μπουχτιστικές...


...βουτιές σε όμορφες θάλασσες...Περίπατοι στην ακροθαλασσιά...Σταματημένα ρολόγια μέχρι τη δύση του ήλιου...


...το εκκλησάκι,το αγαπημένο μου.Το παλιό,μικρό και γραφικό!Αυτό που μ'έχει φιλοξενήσει τόσες και τόσες φορές.Στο βάθος,σ'εκείνο το παγκάκι με τη θέα του λιμανιού.


...το λιμάνι,τα ψαροκάικα,οι ηλιοκαμένοι ψαράδες...


...αυλές,χώμα,μυρωδιές αλλιώτικες.Φυτά κάθε λογής,περίεργα,άγνωστα για μένα.


...νεραϊδένιες στιγμές,μικρές πριγκίπισσες κι ευτυχισμένα ζευγάρια...Εκπλήρωση των επιθυμιών τους και χαμόγελα επιβράβευσης.

Τέλη Αυγούστου κι εγώ δεν χόρτασα...Θέλω να ζήσω λίγο ακόμη καλοκαίρι.


Ένα κύμα,δεύτερο,κι άλλο κι άλλο...Το καλοκαίρι δεν τελείωσε...
Να είστε καλά φίλοι μου και να περνάτε όμορφα.Σας φιλώ!