...περίεργο μα τελευταία τα Σαββατοκύριακα δεν μου αρέσουν.Σαν να μην περνούν οι ώρες,σαν να μην βρίσκω με τι ν'ασχοληθώ...Ένα αλλόκοτο πράγμα που δεν μπορώ να εξηγήσω μα πάντα κάτι σαν να λείπει.
Τελευταία έχω υιοθετήσει νέα συνήθεια,όχι κάτι το συναρπαστικό μα ακόμη και πίσω από απλά πραγματάκια κρύβεται κάτι όμορφο.Μιλώ για τον πρωινό περίπατο στο παλιό στρατόπεδο της Καβάλας.Παλιό γιατί εδώ και χρόνια είναι εκτός λειτουργίας και δυστυχώς όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες ρημάζει μέρα με τη μέρα.
Τον πρώτο καιρό γεμάτη ανατριχίλα περιφερόμουν ανάμεσα στα κτίρια σκεπτόμενη πόσες ζωές έχει φιλοξενήσει τούτος ο χώρος...Πόσους καημούς,χαρές και λύπες,φόβους και ανησυχίες φυλά.
Ώσπου άρχισα ν'αναρωτιέμαι γιατί ένας τόσο μεγάλος χώρος μένει αναξιοποίητος τη στιγμή που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ποικιλοτρόπως.Ερώτημα βέβαια που δεν βρέθηκε κανείς να μου απαντήσει.
Συντροφιά μου ο τετράποδος φίλος μου,ο Τάνγκο,που φαίνεται πραγματικά να το διασκεδάζει τρέχοντας σαν παλαβός δεξιά κι αριστερά.
Αμέτρητα τα πεύκα και δεν παρέλειψα να μαζέψω κουκουνάρια...Χριστούγεννα πλησιάζουν,σίγουρα θα χρησιμέψουν.
Το ίδιο βράδυ τοποθέτησα καμιά δεκαπενταριά από αυτά σε μια γυάλα με ολόχρυσα λαμπάκια...
Δεν χορταίνω τη φωτεινή γωνιά μου...Και τώρα από αυτήν σας γράφω και σας εύχομαι ένα όμορφο Σαββατόβραδο...Σας φιλώ!
Τελευταία έχω υιοθετήσει νέα συνήθεια,όχι κάτι το συναρπαστικό μα ακόμη και πίσω από απλά πραγματάκια κρύβεται κάτι όμορφο.Μιλώ για τον πρωινό περίπατο στο παλιό στρατόπεδο της Καβάλας.Παλιό γιατί εδώ και χρόνια είναι εκτός λειτουργίας και δυστυχώς όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες ρημάζει μέρα με τη μέρα.
Τον πρώτο καιρό γεμάτη ανατριχίλα περιφερόμουν ανάμεσα στα κτίρια σκεπτόμενη πόσες ζωές έχει φιλοξενήσει τούτος ο χώρος...Πόσους καημούς,χαρές και λύπες,φόβους και ανησυχίες φυλά.
Ώσπου άρχισα ν'αναρωτιέμαι γιατί ένας τόσο μεγάλος χώρος μένει αναξιοποίητος τη στιγμή που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ποικιλοτρόπως.Ερώτημα βέβαια που δεν βρέθηκε κανείς να μου απαντήσει.
Συντροφιά μου ο τετράποδος φίλος μου,ο Τάνγκο,που φαίνεται πραγματικά να το διασκεδάζει τρέχοντας σαν παλαβός δεξιά κι αριστερά.
Αμέτρητα τα πεύκα και δεν παρέλειψα να μαζέψω κουκουνάρια...Χριστούγεννα πλησιάζουν,σίγουρα θα χρησιμέψουν.
Το ίδιο βράδυ τοποθέτησα καμιά δεκαπενταριά από αυτά σε μια γυάλα με ολόχρυσα λαμπάκια...
Δεν χορταίνω τη φωτεινή γωνιά μου...Και τώρα από αυτήν σας γράφω και σας εύχομαι ένα όμορφο Σαββατόβραδο...Σας φιλώ!
έξυπνη η ιδέα με τα κουκουνάρια, θα το κάνω και εγώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέραα!:)
Ρομαντική η σύνθεση με τα κουκουνάρια! Καλή εβδομάδα να'χεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφα που αξιοποίησες τα κουκουνάρια Βαλεντίνα μου!!!! Πολύ ατμοσφαιρική σύνθεση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου εύχομαι ΚΑΛΟ και ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ μήνα!!!!
Με την αγάπη μου!!!
καλό μήνα!!! πολύ όμορφη η γωνίτσα σου, καταπληκτική ιδέα!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς υπάρχουν πολλοί υπέροχοι χώροι που μένουν αναξιοποίητοι και ερημωμένοι σαν το παλιό στρατόπεδο!!! Πάντως τα κουκουνάρια αξιοποιήθηκαν δεόντως και συνέθεσαν ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα!!! Καλό μήνα και καλή συνέχεια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή