"ευλογημένη" βραδιά...

...υπάρχουν στιγμές που είναι ικανές να σταματήσουν το χρόνο...που δεν έχει σημασία αν είσαι μόνος ή με παρέα,αν μάλωσες με το αφεντικό σου,αν ξέχασες το παλτό σου στο καθαριστήριο,αν τα πιάτα σχηματίζουν βουνό στο νεροχύτη σου,αν ξημερώνει μια δύσκολη μέρα.
Που επιλέγεις να απομονωθείς,να εισπνεύσεις,ν'αδειάσεις το μυαλό σου απ'τις σκοτούρες,ν' ανασυνταχθείς.Να ζήσεις για λίγο μόνο για σένα.
Μια τέτοια βραδιά και η προχθεσινή...

Δροσερή,ήρεμη,μοναχική...Καθισμένη στα πέτρινα σκαλοπάτια ενός ξενώνα,ανάμεσα σε δέντρα και φυτά όλων των ειδών,ταξίδεψα στις σελίδες ενός βιβλίου...Έγινα ένα με τους πρωταγωνιστές και μπήκα για λίγο στο δικό τους κόσμο.

Μοναδική παρέμβαση τα ακούραστα τζιτζίκια και τα τιτιβίσματα των πουλιών.Ευχάριστο το τραγούδι τους,μελωδικό,επίμονο...

Εγώ,το βιβλίο μου,το τραγούδι κι ο έναστρος ουρανός...

Σας εύχομαι ολόψυχα να ζείτε συχνά τέτοιες βραδιές.Βραδιές που θα μου επιτρέψετε να χαρακτηρίσω "ευλογημένες".

Καλό σας μήνα....Σας φιλώ!